Հայաստանի Հանրապետության Կառավարություն

Հայ կերպարվեստը ծանր կորուստ կրեց. 93 տարեկան հասակում կյանքից հեռացավ ՀԽՍՀ ժողովրդական նկարիչ, ՀՀ պետական մրցանակի դափնեկիր, պրոֆեսոր, Երևանի պատվավոր քաղաքացի Էդվարդ Իսաբեկյանը:

Էդվարդ Իսաբեկյանը ծնվել է 1914թ. Երևանի նահանգի Սուրմալու գավառի Իգդիր քաղաքում: 1918թ. ընտանիքի հետ Երևան տեղափոխվելուց հետո, սովորել և ավարտել է Երևանի գեղարվեստա-արդյունաբերական տեխնիկումը (ներկայիս Փ. Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի ուսումնարան), ապա` 1935 թվականից ուսումը շարունակել Թբիլիսիի գեղարվեստի ակադեմիայում: Հայրենական Մեծ պատերազմի տարիներին Նաիրի Զարյանի և Սողոմոն Տարոնցու հետ եղել է ռազմաճակատում` հայկական 89-րդ դիվիզիայի վերաբերյալ նյութեր հավաքելու և գեղանկարչական գործեր ստեղծելու նպատակով:

Էդվարդ Իսաբեկյանը Երևանի գեղարվեստի պետական ինստիտուտի հիմնադիրներից էր, որտեղ աշխատել է 1945 թվականից մինչև կյանքի վերջը` ղեկավարելով գեղանկարչական արվեստանոցներից մեկը: Մանկավարժական ավելի քան 60 տարիների ընթացքում նա ստեղծել է իր դպրոցը և ուսուցման գիտական մեթոդիկան, կրթել ու դաստիարակել շնորհալի արվեստագետների առնվազն երեք սերունդ:

Դասախոսական աշխատանքին զուգընթաց, էդվարդ Իսաբեկյանը կատարել է բազմաթիվ հասարակական աշխատանքներ` բազմիցս ընտրվել Երևանի քաղաքային խորհրդի պատգամավոր, Հայաստանի նկարիչների միության քարտուղար: 1967-ից մինչև 1987թ. եղել է Հայաստանի պետական (ներկայումս ազգային) պատկերասրահի տնօրենը, որտեղ հսկայական ջանքեր է գործադրել ֆոնդերի հարստացման և հատկապես անցյալի ազգային արժեքները կորստից փրկելու ուղղությամբ: Նրա նախաձեռնությամբ է բացվել պատկերասրահի Գյումրու մասնաճյուղը:

Իսաբեկյան արվեստագետի շռայլ տաղանդը ամենատարբեր դրսևորումներ է ստացել ինչպես գեղանկարչական մեծածավալ կոմպոզիցիոն կտավներում, այնպես էլ` արվեստի հիմնահարցերին նվիրված ուշագրավ հոդվածներում, հրապարակային ելույթներում և հուշապատումներում:

Էդվարդ Իսաբեկյանի արվեստի հիմքը մարդասիրությունն ու խոր հայրենասիրությունն են, իսկ ոգեշնչման ակունքները` հայաշունչ գաղափարները, որոնք նրա գործերում արտահայտվել են Սասունցի Դավթի, Ծովինարի, Դավիթ Բեկի, Սայաթ -Նովայի, Ակսել Բակունցի, Թամանցիների և ազգային ուրիշ մեծերի կերպարներում:

Մեծ վարպետությամբ ու հայեցի մտածողությամբ ստեղծված նրա հիասքանչ կտավները նաև համամարդկային հնչողություն ունեն:

Նրա անուրանալի ներդրումը կերպարվեստում նաև այն է, որ նա եղավ թեմատիկ կոմպոզիցիոն ժանրի հիմնադիրը Հայաստանի Հանրապետությունում, որին հետևեցին ուրիշները: Նա խոր ակոս է թողել հայ կերպարվեստում:

Իսաբեկյանի բարձրարժեք արվեստը միշտ էլ եղել է արվեստաբանների ուշադրության կենտրոնում: Նրան են նվիրված բազմաթիվ ստվարածավալ ուսումնասիրություններ, հոդվածներ, մենագրություններ: Հայաստանի ազգային պատկերասրահը հատուկ սրահ է հատկացրել նկարչի աշխատանքների մշտական ցուցադրման համար:

Էդվարդ Իսաբեկյանը երկրին ու ժողովրդին մատուցած ակնառու ծառայությունների համար իր երկարամյա վաստակաշատ կյանքի ընթացքում արժանացել է բազմաթիվ մրցանակների ու պարգևների, այդ թվում` 2004թ. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի կողմից «Սուրբ Սահակ-Սուրբ Մեսրոպ» շքանշանի: Արժանացել է Երևանի պատվավոր քաղաքացու կոչման: Նա նաև «Իգդիր» հայրենակցական միության պատվավոր նախագահն էր:

Երևանի քաղաքապետարանը Էդվարդ Իսաբեկյանի կենդանության օրոք որոշում է կայացրել ստեղծելու նրա գեղանկարչական աշխատանքների մշտական ցուցադրության սրահ:

Հիանալի մարդու, մեծ արվեստագետի ու քաղաքացու հիշատակը միշտ վառ կմնա ժողովրդի, նրա լուսավոր արվեստի բոլոր երկրպագուների սրտերում: 

ՀԽՍՀ ժողովրդական նկարիչ Էդվարդ

Իսաբեկյանի մահվան կապակցությամբ

ստեղծված կառավարական հանձնաժողով